Źródła prawa podatkowego w Polsce

Prawo podatkowe jest bardzo rozbudowane, dlatego nie będę w stanie wymienić i opisać wszystkich przepisów oraz ustaw, ale postaram się przybliżyć najważniejsze z nich oraz ogólnie je opisać. W artykule 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej widnieje zapis: „Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie”.

źródła prawa podatkowego w Polsce

W artykule 217 Konstytucji znajdziemy regulacje dotyczące prawnych podstaw nakładania podatków, jasno określa on także podmiot i przedmiot opodatkowania  oraz reguluje wysokość stawek poszczególnych podatków. Artykuł ten opisuje i warunkuje możliwość stosowania ulg podatkowych oraz wyszczególnia przypadki, w których może nastąpić zwolnienie z podatku. Ustanowienie i nałożenie na obywateli nowego zobowiązania podatkowego może zostać przeprowadzone tylko i wyłącznie w drodze ustawy.

Źródła prawa podatkowego dzielą się na:

– ustawy podatkowe, które jasno precyzują na jakich zasadach i po spełnieniu jakich warunków mogą być nakładane obowiązki podatkowe oraz określają konstrukcję poszczególnych podatków,

– międzynarodowe umowy podatkowe, które za źródła prawa mogą zostać uznane dopiero po ratyfikacji i wszechstronnym ogłoszeniu, pozycja ta regulowana jest w artykułach od 88 do 91 Konstytucji. Umowa międzynarodowa ma moc większą niż ustawy danego państwa i zazwyczaj ma za zadanie zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu,

– rozporządzenia wydawane są przez organy właściwe wyznaczone w Konstytucji i przez nią upoważnione. Upoważnienie konstytucyjne musi zawierać precyzyjnie określony organ właściwy do wydania rozporządzenia oraz sprecyzowanie jakie konkretnie sprawy mogą zostać w ten sposób uregulowane. Istnieje jednak zastrzeżenie mówiące, że ten organ upoważniony przez Konstytucję nie może przekazywać swojego upoważnienie oraz kompetencji z tym związanych innemu organowi. W ten sposób ograniczona została liczba podmiotów tworzących prawo. Rozporządzenia takie zachowują swoją moc w zasięgu działania wydającego je organu, np.: rada gminy, rada powiatu, sejmik województwa.