Zintegrowany podatek liniowy.

Chęć uproszczenia systemu podatkowego od zawsze chyba towarzyszy naukom ekonomicznym. Uproszczenie podatków niesie ze sobą wiele zalet. Po pierwsze powoduje znaczne obniżenie kosztów poboru poprzez zmniejszenie liczby zatrudnianych urzędników potrzebnych do obsługi całego systemu. Po drugie zwiększa to zaufanie podatników do fiskalizmu państwa i sprawia, że chętniej podejmują się dobrowolnego rozliczania.
Najpopularniejszy projekt proponujący reformę systemu podatkowego jest autorstwa Roberta E. Halla i Alvina Rabushki. Ida ta zakłada zastąpienie podatków PIT i CIT odpowiednio podatkami od dochodów z wynagrodzenia i z działalności gospodarczej. W obu tych przypadkach stopy procentowe są identyczne.
Za podstawę podatku przyjmuje się rzeczywiste kwoty wynagrodzeń, wypłat, rent i emerytur po odliczeniu przysługujących podatnikowi zniżek, które uzależnione są od stanu cywilnego i ilości osób będących na utrzymaniu podatnika. Jest to zatem podatek prorodzinny i spełniający oprócz funkcji fiskalnej także socjalną. Należy także zastanowić się nad problemem osób żyjących w ubóstwie. Zazwyczaj proponowane jest zwolnienie z opodatkowania dochodów poniżej pewnej krytycznej wartości. Jednak tutaj pojawia się problem ustalenia jaka powinna to być kwota. Dodatkowym argumentem jest także fakt, iż czasami poniżej pewnej granicy pobór podatku staje się nieopłacalny ponieważ jego koszty mogą przewyższyć uzyskane wpływy. Z tych rozważań wynika także jasno, że powinno się właśnie brać pod uwagę liczbę dzieci w rodzinie. Im więcej ich jest tym trudniej utrzymać rodzinę, udowodniono także powiązanie pomiędzy wielodzietnością, a ubóstwem. Argumentem jest fakt, iż właśnie poprzez przyznawanie ulg przy wychowywaniu dzieci państwo wspiera rodziny. Niekorzystna jest sytuacja gdy ich brak ponieważ wówczas jest to niejako karanie za wychowywanie dzieci. Przeciwnicy jednak przedstawiają swoje zdanie przytaczając zasadę równości wobec prawa i podatków, a zatem nie popierają preferowania pewnych grup. Tak samo odnoszą się do podatku progresywnego, który ich zdaniem karał za pracę, a preferowanie rodzin wielodzietnych karze za wolność wyboru.